Οι 10 Συχνότερες Γραμματικές Αταξίες και Πώς να τις Αποφύγετε για Αψεγάδιαστη Αγγλική Γλώσσα

Η γραμματική είναι ένα δύσκολο, πολύ δύσκολο “θηρίο” για πολλούς. Δεν είμαι σίγουρη γιατί. Η εικασία μου είναι: επειδή τα περισσότερα λάθη που κάνουμε αφορούν έννοιες που μάθαμε στο δημοτικό σχολείο. Μετά το δημοτικό, αναμένεται να τις θυμόμαστε, αλλά οι έννοιες δεν επανεξετάζονται πολύ συχνά και απλά τις ξεχνάμε. Ξέρω ότι εγώ το έκανα. Είχα μια δυσάρεστη αφύπνιση όταν ξεκίνησα να διδάσκω μαθήματα Πανεπιστημιακής Σύνθεσης πριν από δέκα χρόνια. Η διδασκαλία είναι πραγματικά ο καλύτερος τρόπος να μάθεις! Όταν ξεκίνησα να διδάσκω Σύνθεση, έγινα πολύ πιο έξυπνη – και γρήγορα.

Η έλευση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει κάνει τα γραμματικά λάθη ακόμα χειρότερα. Δεν χρειάζεται πλέον να σκεφτόμαστε καθόλου τη σωστή γραμματική. Κεφαλαιοποίηση – τι είναι αυτό; Γιατί χρειαζόμαστε κανόνες ορθογραφίας – UR κανείς;

Πείτε μου ότι δεν είμαι η μόνη που στέλνω μηνύματα με σωστή κεφαλαιοποίηση, στίξη και ορθογραφία; Και υπάρχουν τόσα πολλά blogs και τόσοι πολλοί άνθρωποι που γράφουν ό,τι θέλουν. Μπορώ να το πω αυτό γιατί κάνω κι εγώ πάρα πολλά λάθη.

Παρακάτω, θα δούμε δέκα από τα πιο συνηθισμένα γραμματικά λάθη ή τυπογραφικά που μπορεί να κάνετε και τα οποία θα θέλετε να διορθώσετε μόλις τα δείτε! Η βελτίωση της γραμματικής σας δεν είναι απλώς μια ακαδημαϊκή άσκηση, αλλά μια πρακτική δεξιότητα που ενισχύει την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας σας, είτε είστε blogger, είτε επαγγελματίας, είτε απλός χρήστης του διαδικτύου.

Οι 10 Συχνότερες Γραμματικές Αταξίες που Κάνουν οι Bloggers {και πώς να τις αποφύγετε}

1. It’s / Its

Σας παρακαλώ, σας παρακαλώ, σας παρακαλώ, κάντε μου μια τεράστια χάρη και διαβάστε το μάθημα εδώ. Η ουσία: It’s = IT IS. Πάντα. Το “It’s” δεν είναι ποτέ, μα ποτέ, ποτέ κτητικό, απλά για να μπερδέψουμε ό,τι νομίζατε ότι γνωρίζατε για τις αποστρόφους και τις κτητικές λέξεις. 😉

Ας το εξηγήσουμε πιο αναλυτικά. Στην αγγλική γλώσσα, η απόστροφος χρησιμοποιείται κυρίως για δύο λόγους: α) για συστολές (contractions), όπου δύο λέξεις ενώνονται και κάποια γράμματα παραλείπονται (π.χ., it is γίνεται it’s), και β) για κτητική πτώση (possessive case), όπου δείχνει ότι κάτι ανήκει σε κάποιον (π.χ., the dog’s bone = το κόκαλο του σκύλου).

Το λάθος με το “it’s” και “its” είναι ένα από τα πιο συχνά. Ενώ οι περισσότερες κτητικές μορφές ουσιαστικών παίρνουν απόστροφο (π.χ., “John’s car”, “the company’s policy”), οι κτητικές αντωνυμίες (όπως “his”, “hers”, “yours”, “ours”, “theirs”, “whose”) ΔΕΝ παίρνουν ποτέ απόστροφο.

Έτσι, το “it’s” σημαίνει αποκλειστικά “it is” ή “it has”.

Παράδειγμα: It’s a beautiful day. (Είναι μια όμορφη μέρα. – It is a beautiful day.)

Παράδειγμα: It’s been a long time. (Έχει περάσει πολύς καιρός. – It has been a long time.)

Αντιθέτως, το “its” είναι η κτητική μορφή της αντωνυμίας “it” και σημαίνει “δικό του/της”.

Παράδειγμα: The dog wagged its tail. (Ο σκύλος κούνησε την ουρά του. – η ουρά ανήκει στο σκύλο.)

Παράδειγμα: The company is known for its innovation. (Η εταιρεία είναι γνωστή για την καινοτομία της.)

Επομένως, το “The dog’s head” (το κεφάλι του σκύλου) είναι σωστό, γιατί το “dog” είναι ουσιαστικό. Αλλά όταν μεταφέρεται σε αντωνυμία, γίνεται “its head”, “his head”, “her head”. Δεν είναι “it’s head”, ούτε “his’s head”, ούτε “her’s head”. Το “It’s head” θα σήμαινε “it is head”, το οποίο δεν βγάζει νόημα.

Βλέπω αυτό το λάθος περισσότερο από σχεδόν οποιοδήποτε άλλο. Αν δεν πάρετε τίποτα άλλο από αυτή την ανάρτηση, σας παρακαλώ μάθετε τη διαφορά μεταξύ “it’s” και “its”. Θα βελτιώσει άμεσα την ποιότητα της γραφής σας και θα σας κάνει να φαίνεστε πιο επαγγελματίες.

2. Would of / Could of / Should of

ΛΑΘΟΣ! Αντί της λέξης “OF”, χρησιμοποιήστε το “HAVE”. Would HAVE / Could HAVE / Should HAVE. Αυτό είναι όλο. Η πηγή αυτού του λάθους είναι η φωνητική ομοιότητα. Στην καθομιλουμένη, οι συστολές “would’ve”, “could’ve”, “should’ve” (δηλαδή “would have”, “could have”, “should have”) ακούγονται πολύ παρόμοια με “would of”, “could of”, “should of”. Όμως, γραπτώς, το “of” είναι μια πρόθεση και δεν έχει καμία γραμματική θέση σε αυτές τις εκφράσεις.

Αυτές οι δομές χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν υποθετικές καταστάσεις στο παρελθόν, δυνατότητες ή υποχρεώσεις που δεν εκπληρώθηκαν.

Παράδειγμα:

Correct: I should have told him the truth. (Θα έπρεπε να του είχα πει την αλήθεια.)

Incorrect: I should of told him the truth.

Παράδειγμα:

Correct: She would have come if she wasn’t busy. (Θα είχε έρθει αν δεν ήταν απασχολημένη.)

Incorrect: She would of come if she wasn’t busy.

Παράδειγμα:

Correct: They could have won the game. (Θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει το παιχνίδι.)

Incorrect: They could of won the game.

Για να αποφύγετε αυτό το λάθος, σκεφτείτε πάντα ότι η δομή είναι ρήμα + “have” + παρελθοντική μετοχή, και όχι ρήμα + “of”. Εάν δεν είστε σίγουροι, δοκιμάστε να γράψετε ολόκληρη τη λέξη “have” αντί για τη συστολή “‘ve” και θα δείτε ότι το “of” δεν ταιριάζει ποτέ.

3. Your / You’re

Δεν είναι YOUR welcome, φίλοι. Είναι YOU’RE welcome. Πάντα. Αυτό είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη που βλέπω ακόμα και σε επαγγελματικές επικοινωνίες. Όπως και στην περίπτωση του “it’s/its”, το λάθος προκύπτει από την παρεξήγηση της χρήσης της αποστρόφου.

Το “You’re” είναι η συστολή του “you are” (εσύ είσαι).

Παράδειγμα: You’re going to love this book! (Θα λατρέψεις αυτό το βιβλίο! – You are going to love…)

Παράδειγμα: You’re always so kind. (Είσαι πάντα τόσο ευγενικός.)

Το “Your” είναι η κτητική αντωνυμία που σημαίνει “δικό σου” ή “σου”.

Παράδειγμα: Is this your pen? (Είναι αυτό το στυλό σου;)

Παράδειγμα: Thank you for your help. (Σε ευχαριστώ για τη βοήθειά σου.)

Για να το θυμάστε εύκολα: αν μπορείτε να αντικαταστήσετε τη λέξη με το “you are”, τότε χρησιμοποιήστε το “you’re”. Αν αναφέρεται σε κάτι που ανήκει σε εσάς, τότε χρησιμοποιήστε το “your”.

Σκεφτείτε την πρόταση: “Your welcome” σημαίνει “το καλωσόρισμα σου” (π.χ., “Your welcome was very warm.”), κάτι που είναι σπάνιο και όχι αυτό που εννοούμε όταν λέμε “παρακαλώ”. Επομένως, όταν κάποιος σας ευχαριστεί και απαντάτε “παρακαλώ”, η σωστή φράση είναι πάντα “You’re welcome” (You are welcome).

4. There / They’re / Their

Ελπίζω τα περισσότερα λάθη που βλέπω με αυτές τις τρεις ομόηχες λέξεις να είναι απλά τυπογραφικά. Αλλά αν δεν είστε σίγουροι, διαβάστε παρακάτω τις διαφορετικές χρήσεις. Αυτό το τρίο είναι μια παγίδα για πολλούς, καθώς ακούγονται πανομοιότυπα, αλλά έχουν εντελώς διαφορετικές σημασίες και γραμματικές λειτουργίες.

• There: Είναι ένα επίρρημα τόπου, που σημαίνει “εκεί”, ή χρησιμοποιείται σε κατασκευές όπως “there is/are” (υπάρχει/υπάρχουν).
  
  Παράδειγμα: Put the book over there. (Βάλε το βιβλίο εκεί.)
  
  Παράδειγμα: There are five apples in the basket. (Υπάρχουν πέντε μήλα στο καλάθι.)
• They’re: Είναι η συστολή του “they are” (αυτοί/ές/ά είναι).
  
  Παράδειγμα: They’re going to the concert. (Πηγαίνουν στη συναυλία. – They are going…)
  
  Παράδειγμα: They’re happy about the news. (Είναι χαρούμενοι για τα νέα.)
• Their: Είναι η κτητική αντωνυμία, που σημαίνει “δικό τους” ή “τους”.
  
  Παράδειγμα: This is their house. (Αυτό είναι το σπίτι τους.)
  
  Παράδειγμα: The students brought their books. (Οι μαθητές έφεραν τα βιβλία τους.)

Μια απλή μέθοδος για να διακρίνετε το “they’re” είναι να το αντικαταστήσετε με το “they are” στην πρόταση. Αν η πρόταση εξακολουθεί να βγάζει νόημα, τότε το “they’re” είναι σωστό. Αν όχι, τότε επιλέξτε μεταξύ “there” (για τόπο ή ύπαρξη) και “their” (για κτήση).

Για παράδειγμα, αν γράφετε “Their going to the store”, προσπαθήστε “They are going to the store”. Βγάζει νόημα, άρα το σωστό είναι “They’re going to the store”. Αν γράφετε “They’re car is new”, προσπαθήστε “They are car is new”. Δεν βγάζει νόημα, άρα το σωστό είναι “Their car is new”. Αυτός ο απλός έλεγχος μπορεί να σας σώσει από πολλά λάθη.

5. Definately — (η νούμερο ένα πιο συχνά ανορθόγραφη λέξη στην αγγλική γλώσσα)

Το DEFINITELY είναι η ορθογραφία που θέλετε να χρησιμοποιήσετε. Αυτό είναι def·i·nite·ly. Εκτός αν μιλάτε για το ανυπάκουο παιδί σας (defiant child). Αλλά ακόμα και τότε, το “definately” είναι λάθος ορθογραφημένο. 😉

Η λέξη “definitely” προέρχεται από το επίθετο “definite” (σαφής, συγκεκριμένος). Το λάθος προκύπτει συχνά από την προσθήκη ενός ‘a’ αντί ενός ‘i’ μετά το ‘f’ και την παράλειψη του ‘i’ πριν το ‘t’.

Για να θυμάστε την ορθογραφία: Σκεφτείτε ότι η λέξη περιέχει τη λέξη “finite” (πεπερασμένος, περιορισμένος) και έχει τρία ‘i’: definitely. Ή απλά θυμηθείτε: είναι “definite” + “ly”.

Παράδειγμα:

Correct: I will definitely finish the report by tomorrow. (Οπωσδήποτε θα τελειώσω την αναφορά μέχρι αύριο.)

Incorrect: I will definately finish the report by tomorrow.

Αυτό είναι ένα καθαρά ορθογραφικό λάθος που διορθώνεται με συνειδητή προσπάθεια και εξοικείωση. Η συχνή χρήση ενός ορθογράφου ή ακόμα και η δημιουργία μιας νοητικής εικόνας της λέξης μπορεί να σας βοηθήσει να το αποφύγετε.

6. Affect / Effect

Με λίγα λόγια: το “effect” είναι σχεδόν πάντα ουσιαστικό. Το “affect” είναι συνήθως ρήμα {αν και υπάρχουν εξαιρέσεις – και στις δύο}.

Αυτές οι δύο λέξεις είναι γνωστές για την πρόκληση σύγχυσης λόγω της παρόμοιας προφοράς και της στενής σχέσης τους. Ωστόσο, η γραμματική τους λειτουργία είναι συνήθως διακριτή.

• Affect (ρήμα): Σημαίνει να επηρεάζετε, να επιδράτε, να αλλάζετε κάτι. Αναφέρεται στην ενέργεια.
  
  Παράδειγμα: The lack of sleep can affect your performance. (Η έλλειψη ύπνου μπορεί να επηρεάσει την απόδοσή σου.)
• Effect (ουσιαστικό): Σημαίνει το αποτέλεσμα, την συνέπεια, την επίδραση μιας ενέργειας.
  
  Παράδειγμα: The new policy had a positive effect on sales. (Η νέα πολιτική είχε θετικό αποτέλεσμα στις πωλήσεις.)

Παράδειγμα εφαρμογής και των δύο:

Will knowing the effect of the drought in California affect your gardening choices in 2014? (Το να γνωρίζουμε την επίδραση της ξηρασίας στην Καλιφόρνια θα επηρεάσει τις επιλογές σας στον κήπο το 2014;)

Ένας εύκολος κανόνας για να το θυμάστε: Το “Affect” ξεκινά με “A” (όπως το Action – Δράση, ρήμα). Το “Effect” ξεκινά με “E” (όπως το End Result – Τελικό Αποτέλεσμα, ουσιαστικό). Υπάρχουν εξαιρέσεις (π.χ., “effect” μπορεί να είναι ρήμα που σημαίνει “να προκαλέσει”, “να επιφέρει”, όπως στο “to effect change”, και “affect” μπορεί να είναι ουσιαστικό που σημαίνει “συναίσθημα”, ειδικά στην ψυχολογία), αλλά για την πλειονότητα των περιπτώσεων, ο κανόνας Ρήμα/Ουσιαστικό ισχύει.

Όταν έχετε αμφιβολία, χρησιμοποιήστε απλά μια διαφορετική λέξη. Το “Impact” είναι μια εξαιρετική επιλογή! Το “Impact” μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο ως ρήμα όσο και ως ουσιαστικό. Will knowing the impact of the drought in California impact your gardening choices?

7. I vs Me

Αυτό εξαρτάται από το περιεχόμενο. Είναι σωστό να πούμε I went to the store – όχι me went to the store. Όλοι το ξέρουν αυτό, σωστά;

Αλλά θα λέγατε, Please give directions to my friends and I? ή θα λέγατε, Please give directions to my friends and me?

Σε αυτή την περίπτωση, θέλετε να επιλέξετε – Please give directions to my friends and me. Και ιδού γιατί – Please give directions to me. (Παρακαλώ δώστε οδηγίες σε εμένα.) Όχι please give directions to I, σωστά; Δεν βγάζει νόημα αυτό;

Η βασική αρχή εδώ είναι η διάκριση μεταξύ υποκειμένου (subject) και αντικειμένου (object). Το “I” είναι μια υποκειμενική αντωνυμία (subject pronoun) και χρησιμοποιείται όταν η αντωνυμία κάνει την ενέργεια του ρήματος. Το “Me” είναι μια αντικειμενική αντωνυμία (object pronoun) και χρησιμοποιείται όταν η αντωνυμία δέχεται την ενέργεια του ρήματος ή βρίσκεται μετά από μια πρόθεση.

Παράδειγμα με υποκείμενο:

My brother and I went to the park. (Εγώ και ο αδελφός μου πήγαμε στο πάρκο.) – Εδώ, “my brother and I” είναι το υποκείμενο του ρήματος “went”.

Παράδειγμα με αντικείμενο:

The gift was for my sister and me. (Το δώρο ήταν για την αδελφή μου και εμένα.) – Εδώ, “my sister and me” είναι το αντικείμενο της πρόθεσης “for”.

Όταν έχετε αμφιβολία, απλά σπάστε την πρότασή σας για να συμπεριλάβετε μόνο το “I” ή το “me”. Θα μπορέσετε να καταλάβετε αμέσως ποια λέξη είναι σωστή. Εάν η πρόταση ακούγεται σωστή με την αντωνυμία μόνη της, τότε αυτή είναι η σωστή επιλογή για την ομάδα.

8. Possessive vs Plural

Εντάξει, φίλοι μου. Αυτό είναι ένα δύσκολο σημείο για κάποιο λόγο. Οι απόστροφοι ΔΕΝ δηλώνουν πληθυντικό αριθμό. Εκτός αν θέλετε να δείξετε ότι κάτι ανήκει σε κάτι, ή να ενώσετε δύο λέξεις για να δημιουργήσετε μια συστολή (contraction), απλά μην χρησιμοποιείτε απόστροφο. Παρακαλώ διαβάστε εδώ για περισσότερες λεπτομέρειες. 😉

Αυτό είναι ένα από τα πιο συχνά λάθη που συναντάμε σε πινακίδες καταστημάτων, μενού και διαφημίσεις, όπου οι άνθρωποι προσθέτουν μια απόστροφο σε μια λέξη για να την κάνουν πληθυντικό. Για παράδειγμα, γράφοντας “Apple’s” όταν εννοούν “Apples” (μήλα).

Οι κανόνες είναι σαφείς:

• Πληθυντικός αριθμός: Για να κάνετε ένα ουσιαστικό πληθυντικό, προσθέτετε συνήθως ένα ‘s’ (ή ‘es’, ‘ies’, κλπ.) στο τέλος, χωρίς απόστροφο.
  
  Παράδειγμα: books (βιβλία), cars (αυτοκίνητα), DVDs (DVDs).
  
  Incorrect: book’s, car’s, DVD’s (εκτός αν πρόκειται για κτήση, π.χ. “the DVD’s cover”).
• Κτητική πτώση: Για να δείξετε ότι κάτι ανήκει σε ένα ουσιαστικό, προσθέτετε απόστροφο και ‘s’ (‘s).
  
  Παράδειγμα: the dog’s toy (το παιχνίδι του σκύλου), Mary’s hat (το καπέλο της Μαρίας).
• Συστολές: Η απόστροφος αντικαθιστά τα γράμματα που παραλείπονται σε συστολές.
  
  Παράδειγμα: it’s (it is), don’t (do not).

Το λάθος “Please read here for more detail’s” στην αρχική πρόταση είναι ένα τέλειο παράδειγμα αυτού του λάθους! Το σωστό είναι “details”, καθώς είναι απλά πληθυντικός. Το “detail’s” θα σήμαινε “detail is” ή “ανήκει στη λεπτομέρεια”, κάτι που δεν βγάζει νόημα στο πλαίσιο.

Ελέγχετε πάντα τον εαυτό σας: αν η λέξη δεν είναι συστολή και δεν δείχνει κτήση, τότε μην χρησιμοποιείτε απόστροφο για να σχηματίσετε τον πληθυντικό.

9. Suppose to / Supposed to

Τι να πω γι’ αυτό; Υπάρχει πάντα ένα “D” στο τέλος του SupposeD to.

Αυτό είναι ένα πολύ συνηθισμένο λάθος που προκύπτει από την παράλειψη του “d” στην παρελθοντική μετοχή του ρήματος “suppose”. Η σωστή φράση είναι πάντα “supposed to” όταν αναφέρεται σε μια προσδοκία, μια υποχρέωση, ή ένα γενικά αποδεκτό γεγονός.

Το ρήμα “suppose” (υποθέτω, θεωρώ) χρησιμοποιείται στην παρελθοντική μετοχή όταν ακολουθείται από “to” και σημαίνει “υποτίθεται ότι”, “είναι αναμενόμενο να”.

Παράδειγμα:

Correct: You are supposed to be here by 8 AM. (Υποτίθεται ότι πρέπει να είσαι εδώ μέχρι τις 8 π.μ.)

Incorrect: You are suppose to be here by 8 AM.

Παράδειγμα:

Correct: I was supposed to call him earlier. (Υποτίθεται ότι έπρεπε να τον καλέσω νωρίτερα.)

Incorrect: I was suppose to call him earlier.

Για να αποφύγετε αυτό το λάθος, απλά θυμηθείτε ότι η έκφραση είναι πάντα “supposed to”, με το ‘d’ στο τέλος. Είναι σαν τη φράση “used to” (συνήθιζα να), όπου το ‘d’ είναι πάντα παρόν.

10. Who’s / Whose

Αυτό είναι παρόμοιο με το παράδειγμα “it’s” και “its” που αναφέρθηκε παραπάνω. Who’s = WHO IS. Πάντα. Το WHOSE είναι η κτητική μορφή, παρόλο που δεν έχει απόστροφο. Η “χαζή” αγγλική γλώσσα. Προσπαθεί απλά να σας μπερδέψει. Σας υπόσχομαι όμως ότι έχω δίκιο. 🙂

Όπως και με το “it’s/its”, η σύγχυση προκύπτει από την παρεξήγηση της χρήσης της αποστρόφου στις συστολές έναντι των κτητικών αντωνυμιών.

• Who’s: Είναι η συστολή του “who is” (ποιος είναι) ή “who has” (ποιος έχει).
  
  Παράδειγμα: Who’s coming to the party tonight? (Ποιος έρχεται στο πάρτι απόψε; – Who is coming…)
  
  Παράδειγμα: Who’s got the keys to the car? (Ποιος έχει τα κλειδιά του αυτοκινήτου; – Who has got…)
• Whose: Είναι η κτητική αντωνυμία ή κτητική οριστική αντωνυμία, που σημαίνει “ποιανού/ποιανών” (ανήκει σε ποιον). Δεν χρησιμοποιείται απόστροφος.
  
  Παράδειγμα: Whose book is this? (Ποιανού είναι αυτό το βιβλίο;)
  
  Παράδειγμα: I wonder whose idea this was. (Αναρωτιέμαι ποιανού ήταν αυτή η ιδέα.)

Ο εύκολος κανόνας για να το θυμάστε είναι: αν μπορείτε να αντικαταστήσετε το “who’s” με το “who is” ή “who has” και η πρόταση εξακολουθεί να βγάζει νόημα, τότε είναι σωστό. Αν όχι, και η πρόταση αναφέρεται σε κτήση ή ιδιοκτησία, τότε το “whose” είναι η σωστή επιλογή.

Το να κατακτήσετε αυτές τις 10 συχνές γραμματικές αταξίες θα βελτιώσει σημαντικά τη γραπτή σας επικοινωνία, κάνοντάς σας πιο αξιόπιστους και αποτελεσματικούς στην έκφραση των ιδεών σας.

Ο καλύτερος τρόπος για να γίνει κατανοητό το μήνυμά σας είναι να είστε αξιόπιστοι. Και ο καλύτερος τρόπος για να είστε αξιόπιστοι; Να γνωρίζετε τη γραμματική σας. Να αποφεύγετε τα ορθογραφικά λάθη. Να κατανοείτε τις ομόηχες λέξεις. Να χρησιμοποιείτε σωστά την κεφαλαιοποίηση. Και να βοηθάτε τους συναδέλφους σας bloggers. Αν δείτε κάποιο από τα λάθη που αναφέραμε παραπάνω σε αναρτήσεις που διαβάζετε, στοιχηματίζουμε ότι ο συγγραφέας θα ήθελε να το μάθει! Ένα προσεκτικό σχόλιο {ή ένα ιδιωτικό email} μπορεί να εκτιμηθεί. Να είστε πάντα εποικοδομητικοί και ευγενικοί στην κριτική σας.

Αν ψάχνετε για χρήσιμους πόρους γραμματικής, εδώ είναι οι κορυφαίες επιλογές μας:

• Grammarly: Instantly fix over 250 types of errors with this free web-based grammar checker! Ένα εξαιρετικό δωρεάν διαδικτυακό εργαλείο ελέγχου γραμματικής που διορθώνει άμεσα πάνω από 250 τύπους λαθών. Είναι ιδανικό για γρήγορες διορθώσεις και μπορεί να εντοπίσει λάθη που ίσως σας διαφύγουν, προσφέροντας παράλληλα επεξηγήσεις για το κάθε λάθος.
• Strunk & White Elements of Style: Ένα κλασικό, συνοπτικό εγχειρίδιο που προσφέρει βασικές αρχές και κανόνες για καθαρή, συνοπτική και αποτελεσματική γραφή. Απαραίτητο για κάθε συγγραφέα που επιδιώκει την ακρίβεια και την κομψότητα στην αγγλική γλώσσα.
• The Blue Book of Grammar and Punctuation: Ένας ολοκληρωμένος και εύχρηστος οδηγός για τους κανόνες της αγγλικής γραμματικής και στίξης. Παρέχει σαφείς εξηγήσεις, παραδείγματα και ασκήσεις για όλα τα επίπεδα γνώσης, καθιστώντας τον ιδανικό για αυτοδιδασκαλία.
• Eats, Shoots, and Leaves: The Zero Tolerance Approach to Punctuation: Ένα διασκεδαστικό και εμπεριστατωμένο βιβλίο που εξερευνά τη σημασία της σωστής στίξης με χιουμοριστικό και ενίοτε αυστηρό τρόπο. Σας βοηθά να κατανοήσετε γιατί κάθε κόμμα και κάθε τελεία μετράει στην ακρίβεια του νοήματος.
• The Grammar Girl’s Quick & Dirty Tips for Better Writing: Προσφέρει γρήγορες, εύκολες στην κατανόηση συμβουλές για την επίλυση κοινών γραμματικών διλημμάτων και συχνών λαθών. Ιδανικό για όσους αναζητούν άμεσες απαντήσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα γραμματικής και στυλ, παρουσιασμένες με φιλικό και προσιτό τρόπο.